Top
world art delft

World Art Delft laveert tussen kunst en natuur

Tekst: Geraldina Metselaar | Foto’s: World Art Delft | grote foto: Roel Teeuwen – Bollen van kastanjehout

In Midden-Delfland tussen de campus van de Technische Universiteit en de meest zuidelijke stadsrand van Delft, verrees twintig jaar geleden Kunstcentrum World Art Delft. Naast ruimtes voor vergaderingen, exposities en cursussen, valt er zoveel meer te beleven. „Bij alles wat we doen, moet er een wisselwerking zijn tussen kunst en landschap.”

Ver voor de coronacrisis startte de crowdfunding ‘100 bomen voor World Art Delft’, ter ere van de honderdste expositie in Kunstcentrum World Art Delft. Net voor de lockdown, vanwege de coronacrisis, mochten donateurs hun eigen boom planten. Nu staat de jonge aanwas te wortelen. „Met die honderd bomen hebben we letterlijk iets teruggedaan voor de natuur”, zegt Paula Kouwenhoven, directeur van World Art Delft. „Het past ook zo bij de verbondenheid met de natuur die wij uitdragen. Met dit project bezegelden we bovendien de mijlpaal van de honderdste tentoonstelling in ons Kunstcentrum.” Kouwenhoven is altijd druk. Ze sprak zelf met de hovenier over de beoogde honderd bomen en welke soorten je het beste kunt aanschaffen. „Uiteraard veelal inheemse soorten, van een els tot een wilg, een hazelaar en een beuk.” Op Goede Vrijdag werd ook nog bloemenzaad rond het Kunstcentrum gezaaid. „Dat was ons Paascadeau aan de natuur”, stelt Paula „De brede strook met bloemen ligt in de baan van het Bijenhuis dat in ons beeldenpark staat.” Ook haar partner Jeroen is altijd druk en zie je zelden pas op de plaats maken. Wie bij World Art Delft op bezoek komt, treft hem regelmatig in zijn jeep vol hout of betonblokken voor nieuwe bouw- en kunstprojecten. Of Jeroen moet halsoverkop naar het buitenland om een en ander te regelen. Zoals indertijd met het grote brok steen voor een kunstwerk in de Hortus Oculus, de belevingstuin voor mensen met een visuele handicap. Ergens in de haven van Piraeus in Griekenland, had het gevaarte de boot gemist. „Jeroen is ‘m toen gaan halen”, reageert Paula trots met een glimlach op haar gezicht. Eenmaal in Nederland heeft de kunstenaar Toshitaka Nishizawa de steen bewerkt. Nu is het te bezichtigen bij de entree van de Hortus Oculus.

Wisselwerking

De creatieve geesten van Paula en Jeroen bruisen van de ideeën en initiatieven. Als het financieel lukt, worden de plannen gerealiseerd. Toen de twee in 1999 de deuren openden van World Art Delft, was één ding het allerbelangrijkste. „Bij alles wat we doen, moet er een wisselwerking zijn tussen kunst en landschap.” Twee decennia later hebben ze er in de loop der jaren de gouden formule voor gevonden met artists in residence. Vorig jaar nog werd een vergelijkbare ruimte als het huidige kunstcentrum geopend, eveneens voor vergaderingen en lezingen. Met veel glas, blank hout en een bolvormig dak. Verder prijkt er een nomadentent, een yurt, op het terrein. Paula: „Daar houden we kleine, intieme, lezingen en bijeenkomsten.” Ook grenst er een royale biologische moestuin aan het kunstcentrum. Met de groente, kruiden en het fruit worden gezonde maaltijden, uitgebreide buffetten en de lekkerste hors-d’oeuvres bereid. Op het uitgestrekte landgoed met zijn wuivende olmen rondom het kunstcentrum, kunnen wandelaars genieten van de natuur en hedendaagse kunstwerken van nationale en internationale landschapskunstenaars. Veel bedrijven en overheidsinstanties, maar ook de TU Delft, weten de plek in de natuur te vinden. Net als particulieren die iets te vieren of memoreren hebben. Van de tachtigste verjaardag van oma tot een uitvaart. Ook zijn er stellen die elkaar het ja-woord geven bij World Art Delft, inclusief feest, eten en drinken.

Amazed - Dodog Soeseno
Human memory - Kouji Ohno

Vincent Bijlo

Vorig jaar ging nog een diep gekoesterde wens in vervulling. De financiering voor de beelden- en belevingstuin Hortus Oculus was een feit en de aanleg kon beginnen. De Hortus is de enige speciaal aangelegde beelden- en belevingstuin in Nederland. Een paar maanden later werd de tuin in gebruik genomen door de blinde cabaretier Vincent Bijlo. Bijlo was verheugd over de Hortus Oculus, vooral omdat het voor iedereen een zintuiglijke ervaring en beleving kan zijn. Van exclusief een beeldentuin openstellen voor visueel gehandicapten, is Bijlo wars. „We moeten naar een inclusieve maatschappij. Dit soort initiatieven zijn juist zo leuk als wij er allemaal wat aan hebben”, zei hij. Ondertussen hebben vele leerlingen van Delftse scholen en studenten van de TU Delft de Hortus Oculus bezocht. Kouwenhoven: „Het allermooiste is natuurlijk dat bezoekers de aanwezige beelden en objecten in de tuin mogen aanraken.” In samenwerking met onder meer de TU Delft, worden ook nog ‘luisterbankjes’ ontwikkeld. „Ga je op zo’n bankje zitten, dan beschrijft een kind de omgeving voor jou. Ook dit geeft de Hortus Oculus een nieuwe dimensie in het beleven van de natuur voor mensen met een visuele beperking, maar ook weer voor ons allemaal!”

Werklab

Kunstcentrum World Art Delft heeft zich in de loop der jaren gespecialiseerd in internationale hedendaagse beeldende kunst. De afgelopen twintig jaar wist een hechte groep kunstenaars uit binnen- en buitenland het kunstcentrum te vinden. Soms werden hun werken geselecteerd aan de hand van een thema. Dan waren de kunstenaars vrij om hun werk te exposeren, dan was er weer een expositie met een ‘special touch’. Zoals tijdens het project Delft Blue New Images. Daarvoor gingen veertien kunstenaars een week aan het werk in het werklab van het kunstcentrum. „Traditionele keramisten, schilders, maar ook een illustrator en een fotograaf”, vertelt Kouwenhoven. Ieder vanuit zijn of haar eigen vakmanschap ging aan de gang met de Delfts Blauwe verf en originele ontwerpen in witte biscuitklei. Waar Kouwenhoven op hoopte, gebeurde. „Doorgaans werk je alleen als kunstenaar. Het samenwerken in één ruimte gaf iedereen een boost in hun eigen ontwikkeling. Ze leerden van elkaar en gaven elkaar tips.” Het resultaat was een magische expositie met moderne variaties op het eeuwenoude Delfts Blauw. Hoewel de coronacrisis alles heeft stil gelegd bij World Art Delft, waren Paula en Jeroen toch druk met ander een gigantisch Delfts Blauw project: de Tulpenvaas. „Het torenhoge kunstwerk komt langs de A13 te staan. We hopen dat die vanaf juni is te bewonderen!”

worldartdelft.nl | hortusoculus.nl

Wat vindt u van dit artikel?

Laat mij maar schrijven, struinen in de natuur of een onbekende stad. Mijn naam is Geraldina Metselaar. Ik ben dichter/zelfstandig journalist. Verzot op man, drie grote kinderen, rake woorden en rauwe kunst in de buitenruimte. Voor het AD schrijf ik menselijke verhalen en reportages over kunst en cultuur. Ook heb ik een rubriek: Haagse Nieuwe. Hiervoor interview ik 17-jarigen. Voor Straatnieuws Den Haag/Rotterdam maak ik grote interviews. Ik sprak onder meer met burgemeester van Rotterdam Ahmed Aboutaleb, schrijfster Yvonne Keuls en voormalig Dichter des Vaderlands Ester Naomi Perquin. Voor Seizoener, de glossy met inhoud, maak ik (internationale) reportages en interview ik ex-vrijeschoolleerlingen. In de Vrije Opvoedkunst heb ik een column Liefde voor het Leven. Voor de Krant van de Aarde schrijf ik artikelen over kinderen, kunst en vrijescholen. Naast het journalistieke verhaal ben ik directeur/eigenaar van gmtekst, hét bureau met een frisse blik. Ik adviseer organisaties in het publieke domein en kleine festivals rond de publiciteit en programmering. Meer lezen of weten? Check mijn socials of mail gmvoorgmtekst@gmail.com.