In Wild vertelt de Veluwe zelf haar verhaal: ontstaan in de ijstijd en gegroeid naar een groots natuurgebied met een rijke verscheidenheid aan leven. We zien de Veluwe in al haar schoonheid en met alle uitdagingen die de seizoenen voor de dieren met zich meebrengen. Altijd dezelfde, maar toch ieder jaar weer anders is de Veluwe benieuwd naar de strubbelingen die het jonge leven in deze vallei vol sporen van de ijstijd dit jaar te wachten staan. In WILD volgen we gedurende de vier jaargetijden de verhalen van drie hoofdrolspelers: de vos, het edelhert en het wilde zwijn. We zien de dieren jongen krijgen, die opgroeien naar volwassenheid. Kleinere rollen zijn voor de raaf, buizerd en ijsvogel. Bij de ijsvogel mogen we binnenkijken in het nest en met de buizerd vliegen we mee over de verschillende landschappen van de Veluwe. 

Van Duin vertelt

André van Duin verzorgt de voice-over van deze prachtige natuurfilm, en is naar eigen zeggen trots dat hij zijn stem hiervoor heeft mogen verlenen. Hij kon het niet laten om aan de tekst zijn onnavolgbare subtiele humor toe te voegen, zoals bij het duel van de edelherten. “De strijd om de vrouwtjes gaat beginnen. Het is een strijd op leven en dood. Het is beslist. Volgend jaar zijn er weer verkiezingen… ”

“Ik heb het een beetje naar mij toe kunnen trekken door de tekst enigzins aan te passen,” zegt commentator Van Duin. “De beelden lenen zich perfect voor de effecten en de stemmetje die ik bij Animal Crackers gebruikt, maar dat gaan we nog wel eens doen. Nu heb ik het alleen maar wat luchtig gehouden.”

Van Duin heeft een mooie stem en een spannende dictie. Als het edelhert naar een vrouwtje loeit, zegt hij: “Nee dit is geen gebrul, maar geburl, het klinkt hetzelfde maar je schrijft het verkeerd…”

Wild toont ons spectaculaire beelden die je normaal niet ziet. En ook niet kúnt zien, omdat regisseur Luc Enting speciale toestemming kreeg om te filmen in gebieden die voor wandelaars en toeristen niet toegankelijk zijn.

Niet aan een touwtje

Luc Enting heeft er 2 ½ jaar over gedaan om de film te draaien. “De dieren kennen geen weekend of vakantie, dus als er iets gebeurt moet je er bij zijn,” zegt hij. “Ik heb ze niet aan een touwtje en het zijn geen acteurs die je kunt vertellen wat ze moet doen.”

Dus moest hij drie dagen bivakkeren om een vos te snappen die op een van de sneeuwdagen een muis vangt. Ze kregen na enkele dagen honger en kwamen daarom ook overdag om een prooi te zoeken en toen was het raak. 

In de film volgt dan een close-up van een angstig muisje. Is dat niet een tikkeltje manipulatie? “Enting: “Soms maak je een scene wat dramatischer voor het effect. Het uitgangspunt is dat de toeschouwer geboeid blijft kijken en zich verwondert over wat zich in het hart van Nederland aan oernatuur afspeelt. 

“In de film houden we de mensen als het ware een spiegel voor. Wat in de dierenwereld gebeurt is ook bij ons vaak het geval. Het herinnert ons eraan dat wij als mensheid deel uit maken van de natuur.”

Is hij niet bang dat Wild mensen aanspoort om massaal naar de Veluwe te trekken om het daar met eigen ogen te bekijken? Enting: Het zijn beschermde gebieden waar men geen toegang heeft. Het is wel belangrijk te beseffen dat dit de laatste pareltjes zijn. We moeten er goed voor zorgen en er zuinig op zijn. Bij de bonte familie van de Veluwe ga je niet zomaar op bezoek. Ik heb er dertig maanden over gedaan met als resultaat dat iedereen er nu in de bioscoop van kan genieten.”