Dat groen het nieuwe grijs is, weten de woonliefhebbers al een aantal jaren. Maar nu lijkt die kleur te worden gepasseerd door warme aardekleuren- en materialen. VT Wonen had er in de RAI zelfs twee stijlhuizen aan gewijd: Green en Earth. De eerste vol planten en industriële materialen, de tweede veel donkerder maar ook warmer van uitstraling door het gebruik van vele tinten bruin en de mooie combinatie met materialen als aardewerk,  keramiek en glas.

Op de schaal van duurzaamheid scoorde de huizen ondanks de namen maar een mager zesje en ook de rest van de beurs kenmerkte zich door veel gepraat, maar weinig (duurzame) wolö Kleurrijke uitschieters waren Carpets For Life en De Vestingh. De stand vol kleurrijke handgeknoopte tapijten uit Marokko viel enorm op in de verder toch altijd wat lege en kille Design Hal. Ook het verhaal erachter straalde warmte uit. Met behulp van oud, vaak afgekeurd textiel uit Nederland gaan in een klein Sahara-dorpje Marokkaanse vrouwen met een oude weeftechniek aan de slag om hier hippe vloer- en wandkleden of desgewenst een fraaie tas van te maken. Voddenkleden ‡ la IKEA eigenlijk, maar met heel veel liefde en zorg gemaakt. 

Pet-flessen

Diezelfde insteek trof ik aan bij de verven van De Vestingh. Een familiebedrijf dat met bijdetijdse zelf ontwikkelde verfkleuren graag de concurrentie aangaat met de grote verfmerken. Maar ook goed heeft nagedacht over de impact van het gebruik van verf. De kalkverven zijn dan ook allemaal op natuurlijke basis gemaakt en daardoor niet schadelijk voor het milieu. Daarbij wordt voor iedere gekochte pot verf een liter water geschonken aan de Derde Wereld en zijn de handgemaakte stalen beschilderd door medewerkers van een sociale werkplaats.

De grootste duurzame aandachtstrekker op de beurs was Sofacompagnie. In een stijlvolle stand presenteerde dit Deense woonmerk de eerste volledig van gerecyclede pet-flessen gemaakte bank. Een prestatie van formaat waarop het ook nog eens comfortabel zitten bleek. En waarvan zelfs bij nadere bestudering de herkomst echt niet duidelijk was, alhoewel de verkoper zelf anders beweerde: ‘Als je goed kijkt en voelt, herken je de plastic vezels nog wel.’

Nieuwbouwhuis

Andere jaren was ook Auping altijd van de partij maar de beddenfabrikant had dit jaar besloten domicilie te houden op de eerste Duurzame Woonbeurs. Waar een oase van rust heerste toen ik er na een hectisch bezoek aan de VT Wonen en Designbeurs arriveerde. Hier geen volle hal met op koopjes beluste bezoekers, maar relaxte hipstergezinnetjes die met buikdragers en buggy’s vol kinderen kwamen kijken hoe ze hun (toekomstige) nieuwbouwhuis nog groener zouden kunnen aankleden. Terwijl papa en mama met een latte alvast de eerste brochures doornamen, stortten de wat grotere kids zich op de knutselhoek, waar al werd getimmerd en gekleid dat het een aard had. Ook bij de stands was het eind van de middag (gelukkig!) geen drukte van belang, zodat er tijd en aandacht was om het gebodene goed in me op te nemen. 

Huursysteem

Alhoewel vanzelfsprekend minder stands was het gehalte aan duurzaamheid hier aanmerkelijk groter. Maar ook de benadering bleek totaal anders. Geen gladde verkooppraatjes, maar verhalen vol passie over producten en materialen waarmee we ons steentje kunnen bijdragen aan een betere toekomst. Voorbeelden te over. Auping presenteerde zich na het eerste circulaire matras van vorig jaar nu met het eerste circulaire bed ter wereld. Voor die matrassen is een slim huursysteem opgezet waardoor je het matras wel moet recyclen op een gegeven moment. En een van hun befaamde bedden, het model Auronde, kun je laten opknappen waardoor het daarna nog jaren mee kan. Behalve nog meer bedden en matrassen waren er ook veel stands met lampen. Echt bijzonder: de biologisch afbreekbare, handgemaakte merinowol lampen van Lumalano. Maar nog groener letterlijk en figuurlijk waren de lampen van Formadri, waarvoor de afgedankte kunststof grasmatten van sportvelden waren gebruikt. Ook de vazen van afgedankte rubberen slippers lieten goed zien hoe je van iets lelijks nog best iets heel moois kunt maken.

Repaircafé

Dat is overigens niet alleen aan designers voorbehouden. Zelf kun je thuis ook aan de slag met het recyclen of reparen van spullen. Zo liet een stoffeerder zien hoe je van stofstalen prachtige kussens maakt. En is de Japanse Kintzugi prima te gebruiken om niet alleen je servies maar ook je textiel weer letterlijk aan elkaar te plakken. Kom je er toch niet zelf uit, dan kunnen heel veel zaken nog onderhanden worden genomen in een repaircafè, dat je inmiddels ook in bijna iedere stad aantreft.

Was alles even duurzaam gefabriceerd? Dat was soms aan de buitenkant lastig te beoordelen. Zo twijfelde ik even over de lichtknop-aankleedplaatjes (mooi scrabble-woord!) van Suitíd Suites. Maar bij navraag bleek de duurzaamheid hier vooral te zitten in het Nederlandse productieproces en de keuze voor een tijdloos design. Goed genoeg dus en ook weer een eyeopener.

Pallets

Want duurzaam wonen, wat is dat en hoe doe je dat eigenlijk? De beurs gaf met vier stands die door vier verschillende ontwerpers waren ingericht alvast wat mogelijkheden weer: een huis waarin alles is gemaakt van afval, een huis waarin alleen staat wat je echt nodig hebt, een design huis met alleen maar kwalitatief hoogwaardige producten en een modulair huis waarin je steeds de meubels anders kun stapelen zonder nieuwe te hoeven kopen.

Genoeg stof tot nadenken dus in de trein naar huis. Waarbij ik onderweg bijna die oude pallets had meegenomen die ik bij het afval zag staan. Daar viel vast wat moois van te maken. Eenmaal thuis gelijk de kachel een paar graadjes lager gezet en me met een plaid op de bank genesteld om alle info nog eens goed door te nemen. De meeste folders van de VT Wonen & Designbeurs konden gelijk bij het oud papier, maar de via qr-codes gescande info van de Duurzame Woonbeurs bewaar ik nog even op mijn mobiel. Dat komt vast goed van pas bij het verder inrichten van een warm en duurzaam winterhuis!