“Tijdens zo’n feest weet je waarvoor je het hebt gedaan”, reageert een enthousiaste Nelleke Guequierre, een van de oprichters van Waldorf Grotius. Al langer wilde zij, haar echtgenoot Albert Vlug en een aantal ouders van de Delftse Vrije School Widar een middelbare vrijeschool oprichten in Delft. Na flink wat overleg, besloten ze ervoor te gaan. Nelleke legt uit waarom. „Veel vrijeschoolleerlingen uit Delft en omgeving zitten al bij het krieken van de dag in bus, tram of op de fiets naar de middelbare Vrije School in Den Haag. ’s Zomers is dat goed te doen, maar ‘s winters heeft het meer weg van een poolexpeditie.” De gedachte dat haar dochter zo’n dertig kilometer per dag moest fietsen, knaagde aan Nelleke. Ook bezorgde het sociale aspect haar hoofdpijn. “Bij ons is altijd iedereen welkom. ’s Middag zit meestal het hele huis vol. Dat verandert als ze ver weg op school zitten. Vrienden neem je minder snel mee naar huis.” Nelleke vond dat jammer en zij niet alleen. De groep Widarouders die voor de oprichting van een middelbare in Delft was, groeide gestaag.

Speld

Helaas kun je niet van de ene op de andere dag een nieuwe middelbare school beginnen, leerde Nelleke. “Overheid en schoolbesturen maken afspraken over het aantal middelbare scholen binnen een regio. Daar krijg je met geen speld een nieuwe middelbare tussen. We moesten iets anders verzinnen.” Allereest zijn de ouders gaan praten met de Vrije School in Den Haag. Gezien de grote hoeveelheid aanmeldingen, kwam de oprichting van een extra middelbare toen op een uitgelezen moment. Den Haag ondersteunde het Delftse initiatief. Meteen begon Nelleke met de wervingscampagne in Delft en omstreken. “Indertijd kon je ons op heel wat open dagen en informatiemarkten tegenkomen.” Na ruim een jaar leek de tijd rijp de nieuwe school te realiseren, maar waar? Uit ervaring van andere initiatieven, bleek dat je het beste bij een bestaande school kan intrekken. Nelleke: “Voordeel is dat je geen gebouw nodig hebt. Ook zijn de conciërge en mediatheek al aanwezig.” In hun zoektocht stuitte de oudergroep op het Grotius College. De toenmalige directeur Jan Vesseur kende het vrijeschoolonderwijs. Hij stond ervoor open en als de ouders 24 leerlingen bij elkaar konden krijgen, mochten ze beginnen. In 2014 mislukte dat. “Zó jammer”, bekent Nelleke. “Helaas te laat voor mijn dochter.” Het jaar erop opende Waldorf Grotius de deuren voor maar liefst 48 leerlingen, inclusief Nelleke’s zoon Hendrik.

Zomerfeest

“Je voelt dat er een groeiende interesse bestaat aan nieuwe vormen van onderwijs.” Aan het woord is Janoes Vermeijden. Sinds anderhalf jaar schoolcoördinator van Waldorf Grotius. “Ouders en leerlingen zoeken geen kennisfabriek, maar een plek waar aandacht is voor persoonlijke ontwikkeling en 21e-eeuwse vaardigheden zoals samenwerken, creatief denken en problemen oplossen.” Met een betrokken oudergroep en een team van zo’n vijftien bevlogen docenten, werd in vijf jaar tijd een fijne omgeving gecreëerd waar leerlingen floreren. Antroposofie blijft de inspiratiebron. “Maar het team staat in het nu. De leraren werken met het krijtbord én het digibord”, aldus Janoes. Ook de jaarfeesten van de vrijeschool werden opgefrist. ’s Zomers wordt Sint Jan gevierd onder de noemer Zomerfeest op scoutingterrein Bieslandse Bos. “Dat Zomerfeest krijgt steeds meer het karakter van een minifestival”, vindt Nelleke. “Vorig jaar waren er onder meer een zingende ijscoman, een Delftse band en een foodtruck. Ook kon je allerlei workshops volgen, waaronder de Braziliaanse vechtsport capoeira.”

Spiegelschrift

Het Zomerfeest wil Floor Warmenhoven (16) voor geen goud missen. Ze zit in 4 havo. “Op Vrije School Widar vond ik dat al het mooiste feest van het jaar. Met z’n allen buiten eten, muziek maken en dansen.” Ook herinnert Floor zich goed hoe het vijf jaar geleden begon. De leerlingen van het Grotius College bekeken die vrijescholers met enige argwaan. “Regelmatig kregen wij de vraag of we de hele dag zaten te knutselen, haha. Volgens mij zijn we in de loop der jaren naar elkaar toe gegroeid.” Wat echt indruk heeft gemaakt, is de keer dat Floor een boekverslag in een lucifersdoosje moest inleveren. “De leraar dwong ons een kort verslag te schrijven. Ik moest flink schrappen.” Hendrik Vlug (16) zit in de 5e klas en doet als eerste vrijeschoolleerling van heel Nederland volgend jaar eindexamen gymnasium. Op het Waldorf Grotius kreeg hij het eerste jaar Latijn, daar kwam het tweede jaar Grieks bij. Hij mocht kiezen in welke taal hij examen wilde doen. Hendrik koos voor Latijn. Zijn lessen volgt hij samen met gymnasiasten van het Grotius College. “We zijn met een clubje van vijftien.” Aan de achter hem liggende jaren bewaart Vlug mooie herinneringen. “Ik heb het eerste jaar mijn periodeschrift voor het vak geschiedenis in spiegelschrift geschreven. Het ging over Leonardo de Vinci en de leraar kreeg er een spiegeltje bij om het te lezen.” Vlug had zijn arm gebroken en is links gaan schrijven. “Dat is vreselijk onhandig, vandaar dat ik het in spiegelschrift schreef.”

‘Kindje’

Na de start in 2015 met 48 leerlingen, staat de teller van het Waldorf Grotius nu op ruim 250 leerlingen. Nelleke’s mooiste herinnering is het moment dat de door haar vader van koper gemaakte dodecaëder, een geometrische vorm, werd gevuld met wensen van leerlingen, docenten en ouders. „Dat vergeet ik nooit meer! Met een groep ouders hebben we onze gang geschilderd en voorzien van berkenhouten panelen. Er staat een vitrinekast met het beste werk van de leerlingen. Waldorf Grotius is een plek waar aandacht is voor het kind en de persoonsontwikkeling – worden wie je bent.” Haar ‘kindje’ houdt ze nog stevig vast. Wekelijks heeft ze overleg met schoolcoördinator Janoes. Samen werken ze aan voorlichtingsmateriaal en de organisatie van de Open dag, meeloopdagen en informatieavond. Nelleke beantwoordt alle mailtjes van aanmelders persoonlijk. „Laatst reageerde iemand enthousiast. Ze had niet anders verwacht van een vrijeschool.”