TRASHION: enorme kledingdump in Afrika!
Tekst: Frank Landman | Beeld: Bigstock
Volgens een recent rapport van het Milieuprogramma van de Verenigde Naties (UNEP) is de wereldwijde mode-industrie verantwoordelijk voor 8-10% van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen, meer dan alle internationale vluchten en zeescheepvaart samen.
Een van de belangrijkste bronnen van deze milieu-impact is de verwijdering van ongewenste kleding. Met name synthetische materialen zijn een probleem, die vragen naar schatting 342 miljoen vaten olie per jaar om te produceren. Europeanen gooien 2 miljoen ton textiel per jaar weg. 70% van de gedoneerde kleding wordt naar Afrika verscheept voor doorverkoop op de lokale markten (bron Eurostat, Oxfam).
Veel afgedankte kleding naar Ghana
De grootste tweedehands kledingmarkt van West-Afrika is de Kantmanto-markt in Accra, Ghana. Hier komen wekelijks 20 miljoen afgedankte kledingstukken aan, afkomstig van westerse landen. Onderzoek wees uit dat 40% daarvan de markt verlaat als afval. Onbruikbare kledingstukken komen via riolen in zee terecht, spoelen weer aan en raken bedolven onder het zand. Een ander deel wordt gedumpt op illegale vuilnisbelten in de buurt. Waste-pickers zoeken er naar de allerlaatste bruikbare kleren, werkend in giftige brandlucht. Veel van de kleren worden namelijk in de open lucht verbrand om er maar vanaf te komen.
Verspilling
We kopen meer kleding dan ooit. Eén miljard kledingstukken belanden jaarlijks bij het afval. We kopen gemiddeld 46 nieuwe kledingstukken per jaar. We hebben 173 kledingstukken in de kast, waarvan 50 ongedragen. Daarnaast doen we ook nog eens 40 kledingstukken per jaar weg. De mooiste kledingstukken blijven in Nederland, de mindere gaan naar Oost-Europa. En de echte afdankertjes belanden in Afrika.
Kenia importeert meer dan 140.000 ton gebruikte kleding per jaar (bron Usaid). Door de dalende kwaliteit moet soms wel 50% van de gebruikte kleding worden weggegooid. Door het gebrek aan goed afvalbeheer belandt het op stortplaatsen, vaak aan de rand van wegen en rivieren. Uiteindelijk belandt het in de riolering of oceanen.
Bizarre cyclus
Gemaakt tegen lage lonen in China of Bangladesh (vaak via slavernij), verkocht in westerse landen, nauwelijks gedragen en snel afgedankt. Fast fashion is in veel opzichten rampzalig voor het milieu.
Kledingstukken worden steeds goedkoper en slechter van kwaliteit. Ze zijn overwegend gemaakt van synthetische materialen, zoals polyester, en kunnen vrijwel nooit meer gerecycled worden tot nieuwe kleding.
Kleren en schoenen worden massaal online gekocht, uitgeprobeerd en weer teruggestuurd om vervolgens niet meer te worden aangeboden. Collecties volgen elkaar steeds sneller op. Alleen al in Nederland worden naar schatting 1 miljard kledingstukken per jaar weggegooid.
We zijn van fashion naar fast fashion naar trashion gegaan, hoe stoppen we dit?