Deze zomer bleven wij in Nederland. Geen zin om het vliegtuig te nemen noch om lang in de auto te zitten. We waren in het Gelders Rivierenland en op Schiermonnikoog. Op die plaatsen heerst nog rust en geniet je van natuur.

Met een grote verscheidenheid aan landschappen, meer dan 300 vogelsoorten, en een enorme rijkdom aan zeldzame planten, is het geen wonder dat Schiermonnikoog een nationaal park is. Heerlijk om te wandelen, en meestal kom je weinig mensen tegen. Een andere plaats waar ik van hou is het Rivierenland. De Betuwe is thuis. De streek in Gelderland tussen de rivieren de Waal en de Rijn, en midden daartussenin de mooie Linge. In het voorjaar kleurt de bloesem de boomgaarden wit en roze. De vruchten hiervan, verse appels en peren, worden in het najaar geplukt.

Ons land biedt anno 2020 nog tal van mooie rustige plaatsen, maar dat aantal loopt heel snel terug. Hoelang nog kunnen we in eigen land genieten van natuur?  Binnen de randstad is het inmiddels bijna niet meer mogelijk om echte rust te vinden. Steden breiden zich uit en groeien aan elkaar zo ontstaat in de randstad een kolossale aaneengesloten volle drukke wereldstad, waar ooit zee, polders, kleine dorpjes en meren waren.

Ik hoop dat Nederland over niet al te lange tijd stopt met alles volbouwen en eindelijk eens gaat werken aan een plan voor bevolkingsafname. Voor onze oppervlakte is 10 miljoen inwoners een mooi getal, dat ruimte biedt voor natuur en platteland. Als we die natuur in ons land willen verdedigen dan kunnen we de problemen beter nu onder ogen zien voordat het te laat is. Anders zullen onze kleinkinderen die rust en natuur nooit meer in eigen land kunnen vinden.

Veel leesplezier!

Albert Poutsma,
voorzitter stichting Dag van de Aarde