Top

Ouderschap

Tekst: Anahí Israel | Beeld: Dreamstime

Zwak ouderschap creëert gebroken kinderen. Laten we eerlijk zijn: dit gaat niet alleen over jou als ouder, dit gaat over ons als maatschappij. Een maatschappij waarin we zwak ouderschap tolereren en zelfs normaliseren.

We dragen hier allemaal aan bij. We geven onze kinderen overal alles wat ze willen, behalve wat ze écht nodig hebben. We zitten allemaal vast in dit systeem: scholen, ouders, kinderen, behandelaren. Ja, zelfs ik als therapeut heb lang bijgedragen aan het in stand houden van de zwakte en afhankelijkheid van kinderen en ouders.

Wat ontbreekt?

Duidelijke grenzen. De kracht van ‘nee’. En ruimte om te vallen, te falen en zelfstandig te leren opstaan.

We zeggen ja tegen alles. Ja tegen meer cadeaus, ja tegen een overload aan activiteiten, ja tegen schermtijd als zoethouder. Uit angst voor kritiek, voor uitsluiting, of simpelweg omdat we te moe zijn om ‘nee’ te zeggen.

Het resultaat?

Meer mensen die worstelen met betekenis, onafhankelijkheid en veerkracht. Maar laat me iets heel duidelijk maken: jouw kinderen zijn niet het probleem. Zij zijn fantastisch: speels, creatief, inventief, vol verwondering. Zij leven in het nu, iets waar wij veel van kunnen leren. Ze geven ons het ritme waar wij zelf naar hunkeren.

Wij zijn het die het probleem alleen maar groter maken.

Door alles te faciliteren. Van Halloween door naar Sinterklaas, van kerst naar pyjamadagen en speelafspraken. Van feestjes naar etentjes, vakanties – het kan allemaal niet op. We blijven rennen, terwijl we vergeten stil te staan bij wat écht belangrijk is.

De effecten van zwak ouderschap zijn overal zichtbaar:

Angst en somberheid nemen toe. Jongeren raken afhankelijk van anderen om keuzes te maken. Eenvoudige uitdagingen worden opgeblazen tot onoverkomelijke problemen.

De oplossing?

Het begint bij ons. Wij moeten de kracht vinden om “nee” te zeggen, om grenzen te stellen. Jij als individu, want daar komt het op aan. Om verveling toe te laten, zodat creativiteit weer een kans krijgt. Zorg voor kwalitatieve aandacht met je kind en leer je kind dat vallen niet het einde is – maar juist het begin van het leven.

Hoe?

Normaliseer tevredenheid. Eén cadeau is genoeg, net als een zelfgemaakte maaltijd of een middagje buiten spelen. Beperk overdaad. Minder schermtijd, minder chaos, meer rust en eenvoud. Stimuleer zelfstandigheid. Laat ze hun eigen problemen oplossen. Wees die dappere ouder en stuur ze wijs de onwetendheid in. Daag ze elke dag minimaal 15 minuten uit, net zoals wij dat overigens zelf ook moeten doen.

We hebben kinderen nodig die de wereld in gaan met een sterke rug, een interne locus of controle en dus het vertrouwen dat ze uitdagingen aankunnen. En dat begint bij ons. Vandaag.

Samenwerken? Stuur me een DM: info@anahi.nu
31 jan ’25 spreek ik hierover, zie mijn site voor een ticket: https://www.anahi.nu/

Wat vindt u van dit artikel?