Top

Maatschappelijke Dienst Tijd (MDT) brengt inzicht

Iets terugdoen voor de ander is leuk

Tekst: Geraldina Metselaar | Beeld: sergeant-majoor Cinthia Nijssen / Ellen de Monchy

Loopt je studie anders dan je had verwacht of ben je op zoek naar een nieuwe uitdaging? Jongeren kunnen zich aanmelden bij een van de circa tweehonderd MDT(Maatschappelijke Dienst Tijd)-projecten. Met als onderliggende boodschap: hoe kun je vanuit jouw talent impact maken op onze samenleving? Bij Defensie ben je welkom voor een MDT Missie. ‘Verleg je eigen grenzen.’

“De MDT Missie kun je zien als een persoonlijke ontdekkingsreis,” zegt de 27-jarige Daan Bakker. Hij werd aangesteld als projectleider Maatschappelijke Dienst Tijd (MDT) bij Defensie. In 2018 opperde de toenmalige staatssecretaris Paul Blokhuis het idee voor een maatschappelijke diensttijd. Een manier om jongeren hun talenten te laten ontdekken en tegelijk iets terug te doen voor een ander. Dat idee werd gerealiseerd. Er zijn zo’n tweehonderd verschillende MDT-projecten in Nederland. De MDT Missie is het MDT-project van de Nederlandse krijgsmacht. “Niet per definitie om op een missie te gaan naar een oorlogsgebied,” benadrukt de projectleider, “maar vanuit maatschappelijk oogpunt. Indertijd met de overstromingen in Limburg, was het leger er bijvoorbeeld als eerste bij om hulp te verlenen.”

Maatschappelijke waarde, kracht en talent

Jongeren tussen de zeventien en dertig jaar kunnen zich sinds 2019 aanmelden voor de Maatschappelijk Dienst Tijd (MDT). Met de onderliggende boodschap: hoe kun je vanuit jouw talent impact maken op onze samenleving? Daarnaast krijgen ze de kans kennis te maken met Defensie, ongeacht achtergrond, fysieke gesteldheid of opleidingsniveau.

“Je leert onder meer je eigen grenzen te verleggen én te bewaken,” licht Bakker toe. “Ook ontdek je jouw maatschappelijke waarde, jouw kracht én talent. Bovendien leer je wat saamhorigheid, kameraadschap en teamwork betekenen. Dat doe je vooral naast en met elkaar, in plaats van tegenover elkaar.”

De MDT Missie behelst een driedaagse bivak, een sociale missie van veertig uur vrijwilligerswerk voor bijvoorbeeld een humanitaire organisatie, zorginstelling of kinderdagverblijf. Ter afsluiting komen de MDT’ers na een aantal weken tijdens een reünie nogmaals bijeen. Bakker: “Per jaar doen zo’n duizend jongeren mee aan de MDT Missie. Dit betekent dat we sinds 2019 ruim 20.000 uur vrijwilligerswerk hebben verleend. Over iets terugdoen voor onze samenleving gesproken! Het mooie is, dat sommigen blijven plakken bij de maatschappelijke organisatie.”

Dani Meijer: “Samen kunnen we alles aan”

Voor het 22-jarige badmintontalent Dani Meijer uit Rotterdam Ommoord, kwam de Maatschappelijk Dienst Tijd, MDT Missie, als geroepen. “Ik deed de hbo-opleiding sportmarketing & management,” vertelt Dani. “Helaas bracht de opleiding niet wat ik me ervan had voorgesteld. Het is meer een economische opleiding en minder een communicatieve opleiding. Ik houd van samenwerken en onderling contact, terwijl de meeste leerlingen erg op zichzelf waren.” De grootste obstakels bleken corona en onlinelessen. “Alles bij elkaar geen succes,” aldus Dani. De jonge Rotterdammer stopte voortijdig met zijn opleiding en moest halsoverkop bedenken, wat hij dan wél wilde studeren. “De uitnodiging van een vriend om mee te gaan naar de reünie van zijn MDT Missie, was een cadeau.”

Dani was onder indruk. “Nooit eerder zag ik zoveel kameraadschap onder jongeren. Dat wilde ik ook!” Na een zoektocht naar een geschikte hbo-opleiding, die Dani niet vond, meldde hij zich anderhalf jaar geleden aan voor de MDT Missie. “Het was mijn eerste kennismaking met Defensie,” verklaart Dani. “Ik was positief verrast.” Spannend was het wel. Dani werd per bus met een grote groep voor hem onbekende jongeren naar de kazerne vervoerd. Het waren ongeveer evenveel mannen als vrouwen, uit verschillende leeftijdsgroepen. “We moesten allereerst onze mobiel inleveren en je kreeg je spullen. Een overall, zeiltje, eetgerei en vervolgens belandden we in een tentenkamp. Wel in grote tenten hoor, maar ik ben een lichte slaper. Dan hoor je altijd wel iemand snurken haha. Ook was ik bang dat ze ons midden in de nacht zouden wekken. Dat is niet gebeurd.”

Dieptepunt

“De sergeant-majoor was streng,” vervolgt Dani, “maar rechtvaardig. Sommigen droegen bijvoorbeeld nog een horloge, terwijl uitdrukkelijk was verteld dat alle sierraden af moesten. Dan kun je rekenen op extra opdrachten.

Ook de hindernisbaan was een uitdaging. Voor mij voelde het als een zware training. Al van jongs af aan speel ik badminton op hoog niveau. Nog altijd speel ik drie keer per week. Daarnaast fitness ik om sterker te worden.”

Het afwassen van bord en bestek vormden een dieptepunt voor Dani. “Hoe was je in hemelsnaam af zonder afwasmiddel?”

De derde dag ging er een knop om. “Ik ging naar de MDT Missie als fanatieke sporter. Gedurende de drie dagen bivak leerde ik dat het niet uitmaakt hoe snel je bent. Je moet het samen doen! De kameraadschap die daardoor ontstaat, heeft me vele contacten opgeleverd én inzicht.” Dani organiseerde sport- en speldagen bij enkele sociaalmaatschappelijke organisaties in Rotterdam. “Dat was minstens zo’n uitdaging als drie dagen bivak! Ik had helemaal niets met kinderen. Het was tegen alle verwachtingen leuk. We hebben plezier gehad en lol gemaakt.” Ondertussen heeft Dani zijn bestemming gevonden. Hij heeft gesolliciteerd bij Defensie.

Cheyenne Mossel: “Doe iets voor een ander, dat is leuk”

Als jong meisje droomde ze er al van om later militair te worden. “Mijn opa heeft lang in dienst gezeten,” vertelt de 18-jarige Cheyenne Mossel uit Millingen aan de Rijn. “Misschien dat het daardoor komt, dat ik ook bij het leger wil.” Cheyenne deed de MDT Missie samen met een aantal klasgenoten. Twee jongens en vier meiden. “Iemand had het idee geopperd. Het leek me wel wat en ik meldde me aan. Dat was in mei vorig jaar.” Cheyenne zit in de tweede klas van de MBO-opleiding VEVA – vakrichting Zorg. “Hier leer je een vak én je wordt voorbereid op een baan als militair gewondenverzorger of verpleegkundige bij Defensie.”

Na de kennismaking op de eerste dag van het bivakkamp werden Cheyenne en haar klasgenoten fysiek uitgedaagd. “In groepjes van vijftien moesten we op het oefenterrein, die leek op een zandbak, balken verplaatsen. Doel van de opdracht was om slim en snel samen te werken. Heel belangrijk.” Al snel viel Cheyenne van de ene verbazing in de andere. “Er werd totaal niet naar elkaar geluisterd en er waren voortdurend meningsverschillen. De balken zijn uiteindelijk verplaatst.” Die eerste nacht moesten de nieuwbakken MDT’ers ook nog wachtlopen. “Gelukkig had ik de eerste drie kwartier,” aldus Cheyenne.

IJsbad en abseilen

De tweede dag werd de groep mentaal uitgedaagd. “Je moet echt geen watje zijn,” meent Cheyenne. “We moesten onder meer in een ijsbad zitten. Dat was nog te doen. Iedereen heeft het trouwens gedaan.” Vergeleken bij de volgende opdracht die de groep moest doen, was zitten in een ijsbad een makkie.

Cheyenne: “We moesten van een hoogte van tien meter abseilen. Ik heb wel zeven kleuren in mijn broek gescheten. Sorry dat ik het zo zeg. Eenmaal beneden voelde het als een enorme opluchting. Ook was ik echt heel trots dat ik dát had gedaan.”

Op de laatste dag werden er prijzen vergeven. Welke groep had het beste de opdrachten volbracht. “Dat waren wij,” jubelt Cheyenne. Nadat het kamp was opgeruimd, vertrok de groep huiswaarts.

“Je leert jezelf kennen tijdens het bivakkamp,” zegt Cheyenne als ze erop terugkijkt. “Zeker als je sociale batterij door de vermoeidheid opraakt, is het belangrijk dat je lekker je rust pakt.”

Cheyenne-WhatsApp Image 2023-02-27 - verkleind

Haar sociale missie volbracht Cheyenne bij de Stichting VST, het Veteranen Search Team. Een vrijwilligersorganisatie die vakkundig helpt bij het opsporen van vermiste personen. “Je hebt dat vast wel eens op televisie gezien. Dan lopen ze met een grote groep mensen over velden en akkers met stokken. Ze hebben bijvoorbeeld meegezocht naar dat vermiste (en omgebrachte) jongetje Gino uit Limburg.” Meelopen tijdens een zoektocht naar vermiste personen, mocht Cheyenne niet. De vrijwilligers hebben het haar wel geleerd hoe je zoekt. “Dat meelopen zou te heftig zijn. Ik begrijp dat. Daarom hebben we achterstallig onderhoud verricht, zoals bakken verven en verlengsnoeren schoonmaken.”

“Iets terugdoen voelt goed,” stelt Cheyenne. “Het is leuk en kost geen moeite.” Na de VEVA gaat Cheyenne solliciteren bij de Koninklijke Marine.

Kijk op www.mdtmissie.nl voor meer informatie.

Wat vindt u van dit artikel?

Laat mij maar schrijven, struinen in de natuur of een onbekende stad. Mijn naam is Geraldina Metselaar. Ik ben dichter/zelfstandig journalist. Verzot op man, drie grote kinderen, rake woorden en rauwe kunst in de buitenruimte. Voor het AD schrijf ik menselijke verhalen en reportages over kunst en cultuur. Ook heb ik een rubriek: Haagse Nieuwe. Hiervoor interview ik 17-jarigen. Voor Straatnieuws Den Haag/Rotterdam maak ik grote interviews. Ik sprak onder meer met burgemeester van Rotterdam Ahmed Aboutaleb, schrijfster Yvonne Keuls en voormalig Dichter des Vaderlands Ester Naomi Perquin. Voor Seizoener, de glossy met inhoud, maak ik (internationale) reportages en interview ik ex-vrijeschoolleerlingen. In de Vrije Opvoedkunst heb ik een column Liefde voor het Leven. Voor de Krant van de Aarde schrijf ik artikelen over kinderen, kunst en vrijescholen. Naast het journalistieke verhaal ben ik directeur/eigenaar van gmtekst, hét bureau met een frisse blik. Ik adviseer organisaties in het publieke domein en kleine festivals rond de publiciteit en programmering. Meer lezen of weten? Check mijn socials of mail gmvoorgmtekst@gmail.com.