Top

Duurzame cateraar Juni Lekkernijen heeft smaak te pakken

Tekst: Geraldina Metselaar | Beeld: Juni Lekkernijen, Geraldina Metselaar

Juni Lekkernijen schotelt al ruim twintig jaar grote groepen mensen verantwoord, verrassend en betaalbaar eten voor. “Eigenlijk zeggen we nooit wat we maken. We koken vooral plantaardig en creatief met wat er zich aandient. We gebruiken alles: van kop tot staart bij wijze van spreken. No waste is onze policy," aldus Lies Nieuwenhuis van Juni Lekkernijen.

Na een pittige coronatijd en slapeloze nachten kunnen de creatieve ondernemers van Juni Lekkernijen weer lachen. In het nieuwe cultuurpaleis Amare in Den Haag kregen ze groen licht om vele monden te voeden. Op de menukaart speelt groente de hoofdrol. “Vergeet die traditionele pasta carbonara voorafgaand aan een theatervoorstelling,” stelt Lies Nieuwenhuis, mede-eigenaar van Juni Lekkernijen. “We gaan bezoekers culinair verleiden met gezond en duurzaam voedsel.” Tijdens de open dag in Amare trokken enkele bezoekers nog hun neus op. Plantaardig eten in ‘ons’ nieuwe theater? “Dat betekent dus geen biefstuk à point,” reageerde een vertwijfelde cultuurliefhebber. Ook op Twitter ging de discussie los… Ondertussen nuttigde men met smaak de rondgedeelde hapjes. Een aardappelsoepje met truffel, bitterballen vol oesterzwammen en vegan thanini brownies. “Heerlijk,” klonk het in koor. Lies lacht. “Het doel van chef Vincent van der Zalm is om jou het idee te geven dat je niks mist.”

Gouden driehoek

Het was Mirjam Nieuwenhuis die in 1998 de deuren opende van lunchroom Juni in de Molenstraat. Indertijd was ze al een groot voorstander van duurzame producten waarmee ze creatief kookte. Naast de lunchroom verzorgde Mirjam op menige trouwerij of verjaardagsfeest een frisse en verantwoorde dis. Haar goede vriendin Lies (toen nog geen Nieuwenhuis) nam de vrijdagen voor haar rekening, zodat Mirjam de handen vrij had. “Ik werkte toen nog in de GGZ. De horeca betekende voor mij een prettige afwisseling.”

Als in 2004 Mirjam omkomt bij een auto-ongeval, wil haar broer Jiri Nieuwenhuis er alles aan doen om Juni voort te zetten. Lies meldt zich direct om mee te helpen en samen met Jiri gaat ze ervoor.

“We hebben keihard gewerkt om van Juni, omgedoopt in Juni Lekkernijen, te maken wat het nu is.” In 2005 geven Jiri en Lies elkaar het ja-woord, niet lang daarna komt Marija Poptrajkova Juni Lekkernijen versterken. Met z’n drieën hebben ze een gouden driehoek te pakken.

Jiri, van huis uit beeldend kunstenaar, bezit een groot netwerk in de sector kunst en cultuur, Lies in de gezondheidszorg en de uit Noord-Macedonië afkomstige Marija kent de Ngo’s op haar duimpje.

Lies Nieuwenhuizen van Juni Lekkernijen met de medewerkers Zuli en Jennis en haar rechterhand Marija Poptrajkova (= de vrouw met het blonde haar).

Juni Lekkernijen krijgt de gedroomde doorbraak als Lies wordt benaderd door het Rode Kruis. De organisatie was in paniek. Bestuurslid prinses Margriet werd verwacht voor een werkbezoek inclusief lunch. Vooraf was aangegeven dat de prinses vegetarisch is. Indertijd een onontgonnen gebied voor menig cateraar. Via via kwamen ze terecht bij Juni Lekkernijen. Natuurlijk kon Lies met haar team een vegetarische lunch verzorgen. “De prinses en het Rode Kruis waren lovend. Zulke lekkere wraps, quiches en salades hadden ze zelden gegeten. We mochten zelfs hun vaste cateraar worden, want de vraag naar vegetarisch en veganistisch eten was in opkomst.” Via Jiri, inmiddels weer druk als beeldend kunstenaar, kwamen poppodium Het Paard, Stroom Den Haag en kunstcentrum A Grey Space. Via Marija volgde onder meer Stichting Nacht van de Vluchteling.

Aan tafel

Ook de crisis in 2007 gaf Juni Lekkernijen een boost. Bedrijven namen afscheid van hun vaste cateraar. Het moest betaalbaarder, duurzamer en flexibeler. “Tijdens de tender voor de Haagse kunstacademie kwamen we niet aan met een flitsende PowerPoint, maar met een tafellaken en een proeverij. We zitten graag aan tafel bij de directeur en dat smaakte naar meer.”

In 2015 wint Juni Lekkernijen nog een tender: de exploitatie van het Nutshuis. Van de lunchroom in de Molenstraat werd afscheid genomen. “Bij Juni Lekkernijen in het Nutshuis konden we laten zien dat je commercieel kunt werken binnen een maatschappelijke context.” Dat betekent die goedlachse persoon met het syndroom van Down, een bi-culturele llgbtqia+’er, maar ook iemand met bijvoorbeeld een detentieverleden. “We willen dat iedereen bij ons aan het werk kan en zich thuis voelt,” zegt Lies, “Het streven is zestig procent mensen met een verhaal. Plus zo’n veertig procent andere knallers die van aanpakken houden.”

Toen kwam de coronacrisis. Juni Lekkernijen moest noodgedwongen actie ondernemen. Het was of ten onder gaan, of in zee met een partner. Juni Lekkernijen koos voor het laatste. Sociaal ondernemers Wibe Smulders en Jasper Kool van Happy Tosti en Social Capital werden voor de helft eigenaar van Juni Lekkernijen. “Daardoor kunnen we nu ook mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt coachen, begeleiden en opleiden,” verduidelijkt Lies. “Met de juiste partners kan Juni Lekkernijen opschalen en doorgroeien. We denken altijd twee of drie nieuwe opdrachtgevers vooruit. Dan kun je ook zo’n klap als gevolg van de coronapandemie opvangen.”

Feest voor iedereen

In de tussentijd hadden de duurzame cateraars zaadjes geplant bij Amare. Hoe mooi zou het zijn om daar de catering te verzorgen? Lies: “Met hulp van Wibe en Jasper wonnen we de tender van de gemeente Den Haag.” Om het team compleet te maken werd de nieuwe BV Herbs Hospitality opgericht en uitgebreid met Vincent van der Zalm, voormalig chefkok van het Rotterdamse sterrenrestaurant Parkheuvel. In de Juni Stadskantine en Brasserie Amare kun je hopelijk in het nieuwe jaar weer van ’s ochtends tot ’s avonds terecht voor voornamelijk plant-based gerechten. “Naast musici van het Residentie Orkest,” stelt Lies, “leden van Het Nederland Danstheater en leerlingen van het Koninklijk Conservatorium, kan iedereen aanschuiven voor een broodje, lekkers en een kop koffie.”

Wat vindt u van dit artikel?

Laat mij maar schrijven, struinen in de natuur of een onbekende stad. Mijn naam is Geraldina Metselaar. Ik ben dichter/zelfstandig journalist. Verzot op man, drie grote kinderen, rake woorden en rauwe kunst in de buitenruimte. Voor het AD schrijf ik menselijke verhalen en reportages over kunst en cultuur. Ook heb ik een rubriek: Haagse Nieuwe. Hiervoor interview ik 17-jarigen. Voor Straatnieuws Den Haag/Rotterdam maak ik grote interviews. Ik sprak onder meer met burgemeester van Rotterdam Ahmed Aboutaleb, schrijfster Yvonne Keuls en voormalig Dichter des Vaderlands Ester Naomi Perquin. Voor Seizoener, de glossy met inhoud, maak ik (internationale) reportages en interview ik ex-vrijeschoolleerlingen. In de Vrije Opvoedkunst heb ik een column Liefde voor het Leven. Voor de Krant van de Aarde schrijf ik artikelen over kinderen, kunst en vrijescholen. Naast het journalistieke verhaal ben ik directeur/eigenaar van gmtekst, hét bureau met een frisse blik. Ik adviseer organisaties in het publieke domein en kleine festivals rond de publiciteit en programmering. Meer lezen of weten? Check mijn socials of mail gmvoorgmtekst@gmail.com.