Die jeugd van tegenwoordig
Tekst: Myrna van Kemenade | Beeld: Bigstock
Dit is een veel gebruikte zin, zeker door de oudere generatie. We vinden van alles van hoe de jeugd praat, handelt en zich gedraagt. En dit niet altijd in positieve zin. Hebben we ons eigenlijk wel afgevraagd waar dat gedrag vandaan komt?
Door de technologie en de vele keuzes die we hebben tegenwoordig raken veel jongeren ontspoord. De telefoon is een zegen, maar ook een vloek. Alles en iedereen is bereikbaar en onze ongezouten mening, zonder filter, kunnen we overal neersmijten. Met alle gevolgen van dien. De onzekerheid en de cancelcultuur is op zijn hoogtepunt en jonge volwassenen die midden in hun ontwikkeling zitten weten zich geen raad met al die meningen en sociale druk die er op hun ligt. Naast het feit dat pubers sowieso al heen en weer worden geslingerd in hun emoties en onmacht om zichzelf te uiten, maakt deze (virtuele) wereld het niet eenvoudiger.
Grimmige wereld
Die wereld wordt grimmiger en kan onveilig voelen. De jongeren, die wellicht niet de veilige haven hebben bij hun ouders, zoeken een manier om zich staande te houden.
Tel daarbij de eventuele traumatische ervaringen zoals verslavingen, verkrachtingen en verwaarlozing bij op en je hebt hét recept om opgenomen te worden in een psychiatrische inrichting.
We denken dan vanaf de zijlijn dat zij de gekkies zijn maar hebben geen idee wat daaraan vooraf is gegaan. Jongeren belanden niet zomaar in de criminaliteit of gedragen zich vreemd.
Luisteren en helpen
Het zijn vaak juist de overgevoelige kinderen die niet worden begrepen. Zij zien en voelen dingen die voor anderen verborgen blijven. Dit maakt hen niet gek maar juist bijzonder en speciaal en een aanwinst voor de samenleving. Mits wij ze leren begrijpen en ze de tools geven om met die gevoeligheid om te gaan. Zodat ze zich niet hoeven te beschermen middels vechten of ‘vreemd’ gedrag. Laten we vooral kijken en luisteren naar het verhaal achter elk mens en zeker de jeugd. Wat drijft hen en hoe kunnen we helpen zodat we goed en respectvol met elkaar om kunnen gaan in plaats van te blijven labelen en onze eigen waarheid proberen op te dringen.
Door liefde te geven middels een open hart naar de ander, laat je die zich veilig voelen.
Zo kan een kind maar ook een volwassene zich veilig voelen en zal het gedrag respectvol zijn omdat je diegene met eerbied behandelt.
Precies zoals het hoort…
Iemand met zo’n achtergrond en die in een jeugdinrichting is beland heeft er een boek over geschreven. Wil jij met een open hart luisteren naar zijn verhaal?
Boek: Als de dood zucht, houd ik mijn adem in van Lex Paleaux | Uitgeverij In de Knipscheer