De veganist blijkt veelal vrouw
Tekst: Janneke van der Meulen | Foto’s: Ellen de Monchy
In de buurt van die vrouw is vaak een man. Een stoere jagende en barbecueënde kerel. Een
man die gemiddeld 850 tot 900 gram vlees per week eet voor zijn eiwitten, ijzer en testosteron.
Ik ken huishoudens waar het de vrouw zelfs verboden wordt zich met vlees en de barbecue te bemoeien. Dat vlees, het vuur en die grote messen zijn zeer gevaarlijk in combinatie met de vrouw.
Want, zo gaat het verhaal: in de prehistorie kwam de man dagelijks met dooie mammoeten op zijn nek thuis. Dat verklaart dan weer niet het barbecueën, want dat was in die tijd toch juist een vrouwenklusje? Maar misschien is dat dan wat we noemen: emancipatie…
Toch, als ik naar Expeditie Robinson kijk zie ik regelmatig hoe 4(!) mannen soms 2(!) dagen bezig zijn om 1(!) krabbetje te vangen ter grote van een flippo. A fijn. Hoe kwamen we hierop?
We lullen er maar niet langer omheen: dat stoere, typische mannelijke vlees eten is slecht voor de, ook jonge, piemel. Verhit spiervezel zorgt voor ontstoken, verstopte en stugge slagaders. Kort door de bocht kun je het zo zien: Stijve slagaders = een slappe piemel. En laat nou net dat stoere stukje vlees, direct na consumptie, je aderen significant verstijven en verstoppen.
Vis, omelet en ‘extra proteïne kwark’ trouwens ook. Dé reden dat mannen, als ze niet alleen willen lullen maar ook poetsen, gebaat zijn bij een onbewerkt plantaardig dieet. Fruit, bessen, bladgroen, kruiden en kiemen en andere planten. Ook wel konijnenvoer genoemd. Want onthoudt, ook voor vrouwen: als je eet als een konijn kun je ook …. als een konijn. Enjoy!