De transitiemedaille
Tekst: Frans van der Beek | Beeld: Bigstock
Kirsten Kossen van de ASN Bank vraagt aandacht voor het volgende. In rijke westerse landen werd in 2023 voor het eerst meer elektriciteit opgewekt met schone energie dan met vervuilende fossiele brandstoffen. Die cijfers worden terecht bejubeld maar de schaduwkant wordt niet benoemd.
Wie betaalt de prijs?
Het betreft ernstige schendingen van mensenrechten die gepaard gaan met de enorme opmars van hernieuwbare energie. Denk aan de productie van polysilicium voor zonnepanelen, waarbij de wreed onderdrukte Oeigoerse bevolking wordt ingezet. Of het delven van koper voor windturbines in Zambia dat zorgt voor forse vervuiling van grond, water en lucht, waardoor de bevolking niet meer in haar levensonderhoud kan voorzien. Of kobalt uit Congo, nodig voor batterijen. Inwoners worden gedwongen hun huis te verlaten om plaats te maken voor mijnen.
Bedreigingen, misleiding en zelfs seksueel geweld worden niet geschuwd. Duurzame energietransitie is noodzakelijk ter bescherming van mensen en natuur, maar slaagt alleen als we rekening houden met schending van mensenrechten en schade aan de natuur. Beide kanten van deze medaille verdienen dezelfde aandacht.