Want we willen zó veel en we willen vooral ‘meer’. Daarbij zijn we vergeten wie ‘ikzelf’ nou werkelijk is, en zoeken we het ‘meer’ voornamelijk buiten onszelf. In geld, spullen, status en nog ‘meer’. Onbewust compenseren we hiermee een groeiend persoonlijk ongemak. Maar wat nou als we ‘onszelf’ herontdekken, de diepere verbinding maken met onszelf? En daar meer van gaan genieten? Naar binnen dus. En hoe doen we dat dan, en welke crisis lost dat dan op?

Crisis

Als voorbeeld nemen we de grondstoffencrisis. De lezer kent wellicht de Earth Overshoot Day. Elk jaar in juli heeft de mensheid zijn rantsoen verbruikt; en Nederland reeds in april.

En voor de digitale revolutie en de EU Green Deal zijn simpelweg niet voldoende grondstoffen winbaar. Als dat nog langer doorgaat dan is de boel gewoon op. En zijn we failliet.

Ergo, een groeiend aantal visionairs ziet dat de derde wereldoorlog over grondstoffen of water zal gaan. Crisis, jazeker!

Of de zaak te redden is, valt te bezien. Sowieso is de eerste stap bewustwording. En onszelf herontdekken: ‘Wie ben ik?’. Het korte antwoord is dat we allemaal graag zouden willen leven vanuit Geluk, Kracht, Liefde, Vrede en Zuiverheid, is het niet? Daarmee worden angst, hebzucht, ego en lust automatisch uitgesloten. En daarmee materiële hebzucht en ongebreidelde consumptie. Want hoe kunnen we onze planeet en grondstoffen plunderen als liefde onze drijfveer is? En hoe kunnen we oorlogen voeren met de natuur en elkaar als vrede ons drijft? En wat als we de toekomst van onze kinderen laten gelden boven financieel gewin en materieel welzijn? De antwoorden op deze vragen zijn de basis van business-spiritualiteit die bedrijven actief kunnen inbedden in hun strategie. Betekenisvol ondernemen met hogere waarde en winst als resultaat.

Samenwerking en nieuw denken

Recent werd er in het Tropeninstituut in Amsterdam de Resource Wende (Internationale conferentie over oprakende grondstoffen) georganiseerd. Daar sprak oud-premier Jan Peter Balkenende over de kracht van samenwerking. Hoewel saillant (autofanaat JP is een aanjager van de onze consumptiemaatschappij en daarmee medeverantwoordelijk voor het onderliggend grondstoffentekort), sloeg hij de spijker wel op zijn kop: de kracht van samenwerking. Eén van de negen krachten die de belangrijkste spelers, mensheid en bedrijfsleven, kunnen inzetten. In samenwerking gedisciplineerd anders gaan produceren en consumeren.

Niet verbazend dat ook deze conferentie bol stond van goede intenties, modellen en systeemoplossingen. Wél verbazend dat de mens, en vooral het bewustzijn van de mensheid in de gepresenteerde modellen, ontbreekt. Een professor uit Scandinavië die vol trots een systeemmodel presenteerde, deed pas na enige discussie de toezegging om een slide over de factor mens toe te voegen. Want zolang de menselijke factor ontbreekt zal elk model en iedere aanpak falen. Zeker als het een elitair feestje van het ‘oude denken’ blijft. Het oude denken van dezelfde grijze mannen en vrouwen is niet voldoende om het tij te keren. Een nieuw denken vanuit de mens en zijn kernwaarden kan dat mogelijk wel. Met millennials als toekomstige leiders.

Wat doen wijzelf?

Kortom, de verandering begint bij onszelf en de bedrijven waar we werken. Door grip te nemen op onszelf, ons leven en ons consumptiepatroon. Circulair werken en leven is een noodzaak. Recycling alleen gaat ons niet redden omdat de benodigde hoeveelheden energie te groot zijn.

Ik sluit me aan bij een van de jongere sprekers die hartgrondig verwoordde: ‘F*ck it!’.

Je kunt zelf beginnen met ‘hoe liefdevol ga ik om met de planeet en de toekomst van mijn kinderen?’. En vraag het je kinderen eens, zij zijn de leiders van onze toekomst.