De Aarde reageert
Tekst: Ingrid Jansen | Beeld: Pixabay
Het contact wat ik heb met de Krant van de Aarde over het schrijven van een column raakt mij. Ik deel het met het universum en vraag wat ik mag delen met de lezers van de Krant van de Aarde. Twee dagen voor mijn afspraak stromen onderstaande woorden als vanzelf binnen.
De krachtige verbinding die ik voel met onze Aarde wakkert van alles aan bij mij. Ik blijf mij verbazen dat hoezeer ik mijn best ook doe om zo min mogelijk plastic en verpakkingsmaterialen te kopen, mijn afvalbak steeds sneller gevuld is met al het plastic wat om onze etenswaren zit.
Komkommers in plastic?
Al jaren hoor ik allerlei signalen van onze regering en vanuit Brussel en waarom merk ik daar dan nog steeds niets van in mijn afvalbak. Ik koop mijn groenten, fruit en zuivel bij de boer, neem het mee in zelf meegebrachte tassen en nog kom ik om in het afval. Waarom vind ik na jaren debatteren, de klimaattop etc. etc. nog steeds komkommers in de supermarkt die in plastic zijn verpakt. AH die stellig belooft minder plastic te gaan gebruiken en nog zie ik het terug op de groenteafdeling. Waarom is het verpakt in plastic? Om het langer houdbaar te maken? Om in het plastic een stofje te kunnen spuiten tegen bederf?
Als ik bij de boer mijn groenten en fruit haal en ze koel bewaar dan hou ik ze twee weken goed. Gaat dit alles over gezondheid, over onze aarde of over geld? Ik geloof en voel dat het over het laatste gaat. Als dat niet zo zou zijn dan zou al het plastic allang weg zijn op de groenteafdeling van de supermarkt. Dan zou er veel minder plastic gebruikt worden. We kunnen met veel minder en ongetwijfeld zal dit ten koste gaan van de leveranciers van de verpakkingsmaterialen maar kiezen we voor geld of kiezen we voor gezondheid en onze Aarde.
Bonen uit Egypte?
Onze Nederlandse producten worden uitgevoerd en tegen goede prijs verkocht aan het buitenland en soortgelijke goedkopere producten komen weer deze kant op en die mogen wij consumeren. Het gaat alleen maar over geld. Niemand heeft het over de vervoerskosten, tijdverlies en vervuiling van het milieu die de gevolgen zijn van dit gedrag.
Onze Aarde reageert hierop. Wij nemen alleen maar van de Aarde en geven niets terug. Ik wil geen bonen eten uit Egypte, ik wil onze eigen bonen eten. Ik hoef geen aardbeien uit Marokko maar onze eigen zomerkoninkjes. En ja, dan kan ik ze niet het hele jaar eten, wat geeft dat. We mogen weer gaan eten wat de Aarde ons geeft op het moment dat het rijp is.
Als we willen kiezen voor onze gezondheid, de Aarde en het milieu dan is dat de weg. Dit houdt helaas in dat veel bedrijven kunnen omvallen. Maar we hebben geen andere keus.
De Aarde reageert en geeft duidelijk aan dat we deze keuzes mogen gaan maken.
Keuze
Helaas moet ik steeds weer constateren dat onze regering en Brussel kiezen voor geld en dat wij, willen wij voor onze gezondheid en die van de Aarde gaan, de keuze mogen maken om deze producten niet langer meer te kopen. Deze omslag, deze bewustwording begint in onszelf en wij mogen hem uit gaan dragen.
Iedere verandering
die je wilt zien in de wereld
begint in jou