Behandeld als crimineel

Toen ik op een dag mijn paspoort wilde verlengen in het gemeentehuis van Amstelveen, waar ik al 16 jaar woonde, werd dat onverwacht geweigerd en werd ik behandeld als een crimineel. Ik werd uitgeschreven uit mijn eigen koophuis omdat ik volgens de wet ’teveel reisde’ (officieel moet je minimaal 4 maanden per jaar ergens overnachten om er ingeschreven te mogen staan).

Fraude?

Eerst verzette ik me met hand en tand tegen deze beslissing. Dat ik minder dan 4 maanden per jaar in mijn eigen huis sliep, betekende namelijk niet dat ik ergens anders woonde of fraude pleegde, wat de gemeente had bedacht! Ik reisde als spreker en ondernemer gewoon veel meer dan men gewend was. Ik betaalde netjes mijn belastingen, maakte geen aanspraak op uitkeringen o.i.d. Ik droeg op mijn manier bij aan de samenleving; ik was zelfs benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau voor het inzamelen van €16 miljoen voor goede doelen rondom de Euro invoering met mijn Coins for Care actie.

Wat nu?

Ik klom in de allerhoogste boom: op een gegeven moment werden er zelfs kamervragen gesteld over mijn ‘case’. Uiteindelijk beslisten de ministers dat die wet niet bedoeld was voor mensen zoals ik, maar dat de gemeente hem technisch wel correct had toegepast. Er was niets wat ik kon doen. Ik werd uitgeschreven uit mijn eigen koophuis, verloor mijn parkeervergunning, stemrecht, pensioen en ziektekostenverzekering. Mijn paspoort kon niet meer verlengd worden, mijn bedrijf werd uitgeschreven uit de KvK, mijn bankrekeningen werden gesloten en mijn telefoonabonnement gestopt. Alleen de Belastingdienst vond dat ik nog wel belasting moest betalen, terwijl ik nergens meer recht op had!

Vrijheid!

Na maandenlange frustratie besloot ik de situatie uiteindelijk als een kans te zien en ging de ultieme vrijheid tegemoet. Ik verhuurde mijn huis, verkocht het later zelfs, en zwierf nog meer dan anders de wereld rond, waar ik op veel plekken waar ik me thuisvoel lezingen, workshops en retraites geef. Ik ontdekte echte vrijheid. Mijn kosten werden een stuk lager, dus ik hoefde minder te werken. Ik investeerde in onroerend goed en creëerde zo een bescheiden passief inkomen. Ik was vrij van regels, vrij van administratie, vrij van verplichtingen. Dat gaf me een uniek perspectief op de wereld. Het Ministerie dat me had ‘ontslagen’ huurde me zelfs in voor advies om het ‘Digitale Nomaden probleem’ op te lossen… Kortom: ik kon het systeem helpen om zich aan te passen aan veranderende tijden en ik kon nóg meer anderen inspireren om ook hun ultieme vrijheid achterna te gaan.

Inspiratie

Nu begrijp je misschien waarom ik vaak de ‘No Excuses Lady’ word genoemd; ik weet van iedere uitdaging een kans te maken. Ik leef locatie-onafhankelijk, wat betekent dat ik geen vaste woon- en verblijfplaats heb en nergens sta ingeschreven. Dat geeft veel vrijheid, maar bezorgt me af en toe ook  problemen met ‘het systeem’. De komende tijd geef ik je een kijkje in mijn ongewone leven om je te prikkelen, te inspireren ook jouw droomleven te leiden – of je misschien juist wel heel blij te maken met wat jij hebt en hoe jij leeft!

www.estherjacobs.info