In juli ga ik weer naar de Pyreneeën. Ik kom er twee of drie keer per jaar. Daar verkoopt de plaatselijke natuurwinkel in het mooie bergdorp o.a. honing, wijn en groente uit de eigen regio (Frans) Catalonië. Bij mijn winkel in Nederland kan ik ook regionale producten vinden. Echter door een vanuit marketing gedreven “gezondheid” hype zie je de laatste jaren vaak “super” voeding uit verre landen, zoals bessen uit Zuid Amerika en heel veel sojadrankjes. Maar zijn we niet beter af met producten van wat dichter bij huis? Voor de Aarde is het in ieder geval niet gezond om voedsel van continent naar continent te slepen. Vorige week was ik bij de opening van de nieuwe biowinkel op Mariënwaerdt in de Betuwe. Een winkel die mij, juist dankzij het geheel andere productassortiment, aan die Franse winkel deed denken. Ook hier veel streekproducten, deels van het eigen landgoed. 

Mijn dochter wil komend schooljaar naar Rusland. Er schijnt daar nu de meest pure vorm van kapitalisme en machtsconcentratie te heersen. Ooit was er in het Sovjettijdperk een enorme landbouwdriehoek waar grootschalige bedrijven het voedsel moesten produceren om het verenigde proletariaat te voeden. Dat systeem was blijkbaar niet efficiënt want er moesten tonnen graan uit het buitenland worden geïmporteerd. Steeds meer blijkt dat een door kapitalisme gedreven voedselproductie ook niet voldoet, en dat we roofbouw plegen op de Aarde. Ik denk zelf dat we de schaalvergroting rondom de voedselproductie deels kunnen stoppen. In ieder geval kunnen we lokale producenten omarmen, en met ons koopgedrag binnen het vrije marktsysteem de vraag die kant op sturen. Daarnaast is dringend regelgeving nodig die milieuschade, inclusief vervoer, meeberekent in de prijs van de producten.

Albert Poutsma, voorzitter stichting Dag van de Aarde