Doorgaan

En nu sta ik er alleen voor, samen met onze ‘jeugd’, mijn schoonfamilie en natuurlijk ons team van betrokken medewerkers.

Onze drie kinderen Nora (26), Frits (24) en Vita (21) staan om mij heen en geven mij de kracht om door te gaan met alles. We zijn hechter dan ooit, delen ons verdriet én alle keuzes die wij moeten maken om het bedrijf voort te zetten, zodat het landgoed kan blijven floreren.

Vita werkt al een tijdje op de communicatieafdeling, Frits denkt mee over de boerderij en Nora helpt waar ze kan in de horeca.

Natuurlijk wil ik graag dat ze ook hun studies afmaken en dat ze nog een tijdje kunnen genieten van hun studententijd. Nog beter is het als ze daarna gaan werken bij een ander bedrijf, om in de praktijk te leren en echt volwassen te worden, voordat ze op Mariënwaerdt het stokje van mij overnemen. Als ze dat tegen die tijd willen tenminste. Het kan ook best zijn dat ze iets anders gaan doen, ook daar wil ik ze niet van weerhouden. Het moet een bewuste keuze zijn om je missie en je werk van Mariënwaerdt te maken, want het is een serieuze opdracht.

Kritisch kijken

Maar stiekem hoop ik natuurlijk dat een, twee of alle drie mijn kinderen kiezen voor het landgoed. Het is hard werken, maar we hebben zoveel leuke dingen die we doen en plannen die we nog willen realiseren. Als ondernemer vind ik sowieso dat je op tijd de jeugd moet laten meedenken, want zij hebben frisse ideeën en een nieuwe manier van werken. Als je iets lang doet, heb je je vaste patronen en hou je onbewust te veel vast aan de manier waarop je gewend bent de dingen te doen. Ik vind juist dat je altijd kritisch moet blijven kijken naar wat je doet en hoe je het doet. Is het nog van deze tijd? Voegt het nog iets toe? Hoe kunnen we meebewegen.

Ik zie het ook in ons team, onze nieuwe medewerkers hebben weer andere ideeën over hoe een evenement eruit moet zien, welke activiteiten leuk zijn voor een jonger publiek en wat we wellicht eens kunnen overslaan. Zonder de tradities te verbreken, want daar moet je wel voorzichtig mee zijn.

Veranderingen

Soms heb je keuzes te maken die tot grote veranderingen leiden, zoals ons besluit om ons landbouwbedrijf in 1999 om te schakelen naar biologisch. Dat was ingrijpend  voor onze medewerkers en financieel economisch een spannend besluit. Maar het bleek de beste keuze, zeker gezien alle nieuwe regelgeving en het stikstofdebacle. In deze tijd van vegetarisch en veganistisch, denken we ook na over nieuwe gewassen en producten die wij daarvan kunnen laten maken. We telen inmiddels quinoa en lupine en de plannen zijn er om meer groentes te gaan telen die we dan in onze winkel en via abonnementen kunnen gaan verkopen. Maar bij alles denk ik; laat de jeugd het bepalen. Ik heb ze nodig, want zij hebben die frisse blik en het enthousiasme om te pionieren zoals Frans en ik dat ook samen hadden.

Ik voel me nog niet oud, maar realiseer me wel dat de jeugd de toekomst heeft en dat je nooit te vroeg kunt beginnen met ze mee te laten denken. Dus laat ze maar komen met hun verfrissende ideeën!