Vraag en aanbod

Een staaltje marktdenken in optima forma van de Rabobank-econome. Vraag en aanbod lossen het wel op. Helemaal in lijn met haar werkgever, de Rabobank, dezelfde bank die weigert te investeren in duurzame landbouw. Niet omdat daar bij die bank allemaal monsters werken, die het slechtste met de Aarde voorhebben, maar omdat zij gevangen zitten in een systeem van vraag en aanbod en aandeelhouderswaarde dat niet werkt, en dat zij niet willen, kunnen of mogen zien. Zolang het loont om jezelf of je aandeelhouders te verrijken ten koste van de Aarde en de rekening door te schuiven naar een ander, zal dit systeem blijven bestaan. Met gif en kunstmest is meer te verdienen dan met gezonde landbouw. Vraag en aanbod (lees het kapitaal) stuurt.

“Iemand die niet gaat vliegen, omdat die daar bijvoorbeeld geen geld voor heeft, die verkoopt aan mij uitstootrechten en krijgt daardoor een beetje meer geld. Zo kunnen mensen met een smalle portemonnee ook iets verdienen aan vergroening”

Luxe lifestyle

Aandeelhouders van de Rabobank en andere bedrijven die fors verdienen aan de vernietiging van de Aarde kopen zo met hun geld rechten van armere burgers om in hun luxe lifestyle te kunnen volharden.

Hamilton Nolan noemt dit kapitalisme onlangs in een artikel in de Guardian waarin hij de zeer recente miljardenwinsten van Exon, Shell en Chevron beschrijft ‘savant robot’. Een mooie omschrijving. Bijzonder begaafd om een bepaalde handeling uit te voeren maar volledig kreupel en blind voor de gevolgen van haar handelen voor de omgeving. In de film Rain Man speelt Dustin Hoffman op sublieme wijze een personage dat lijdt aan dit savant syndroom. Ik moest daaraan denken toen ik gisteren Barbara Baarsma op televisie zag.