Kasper Heineke deelt liefde voor de natuur met jongere generatie

Er kunnen zo’n acht kinderen deelnemen aan een aansluitende periode van meestal acht vrijdag- of woensdagmiddagen. Op woensdag trekken de groepen erop uit vanaf Kaspers adres in Ophemert. Om deze mijlpaal te vieren mocht er dit keer een verslaggever mee op expeditie.

De Geheime Hut

De missie was: ‘De Geheime Hut’. Drie jongens Bas (12), Sem (12), Joris (bijna 12) en Kasper begonnen met ‘hulp’ van trouwe hond Malva aan de voorbereidingen op deze tocht. Wat opviel, was dat geen van de deelnemers een mobieltje bij zich had. Dat gaf geruisloze verbinding en daardoor kwam er ruimte voor die typische, onvervalste jongensenergie. Ze hadden messen en gereedschap in hun uitrusting en wijdden zich aan het snijden van stokken, joelend raggen op de schommels en het spelen met de hond. De door de jongens gedeelde moppen, raadsels en humor waren kostelijk.

Bandje om de pols

Deze middag kregen de expeditieleden een bandje om de pols van natuurgids Kasper als ‘bewijs’ van het volbrengen van een periode. Hij roeide ze naar de overkant van een rivierstrang en vanaf daar gingen ze naar de eindbestemming van deze middag. Tijdens de tocht vertelt Kasper allerlei wetenswaardigheden over de natuur. Welke plantjes er groeien en waar ze voor dienen. Bij de hut aangekomen drukten de jongens mij op het hart dat ik de plek van hun natuurbouwsel nooit mag doorvertellen. Ik leg plechtig de gelofte af en daarna mag ik hun domein binnentreden.

Zij gaan vervolgens aan de slag met het aanleggen van een vuur waarop ze met een tosti-ijzer hun zelf meegebrachte boterhammen omtoveren in een gezonde lekkernij.

Ze beleven ‘Aarden in de Uiterwaarden’ als geweldig leuk. Joris vindt het ‘gewoon heerlijk om buiten te zijn’. “Ik ben een echt natuurmens.” Bas zegt dat hij het rondstruinen fantastisch vindt en Sem vult aan dat hij geniet van het stoken van vuurtjes. Merel, een moeder die vier van haar kinderen liet meedoen, verwoordt het zo: “De beste plek voor natuurgeletterdheid en – ook heel belangrijk – te leren hoe je de natuur achterlaat zonder sporen of afval.”

Passende kleding

Kasper ziet erop toe dat kinderen altijd passende kleding dragen. “Stevig schoeisel, warme maar niet-brandbare kleding zoals katoen en wol,” licht hij toe. “Natuurlijk regenkleding bij slecht weer. Ouders mogen er rekening mee houden dat de deelnemers met vieze kleding thuiskomen. Ik zeg altijd: zand, modder en klei krijg je er gratis bij.” Hij ziet liever geen voorverpakte etenswaren of snoep. Wel brood, fruit en water. “Zo leren ze zich ook beter redden in de natuur. Het gaat mij er vooral om dat ze in vrijheid kunnen spelen en ravotten. We verzamelen onderweg ook geregeld zwerfafval,” aldus Kasper.

Natuurmens

Kasper Heineke is geboren aan het water in Breukeleveen en woont sinds het begin van de tachtiger jaren in een dijkhuisje in het Betuwse Ophemert. Hij heeft uitzicht op de uiterwaarden van de Waal. “Natuur en water, ik kan niet zonder.” Een betere omgeving om op te groeien is er volgens hem bijna niet te vinden. Zijn eigen kinderen zijn inmiddels volwassen. Hij deelt zijn kennis over en liefde voor de natuur nog steeds onverminderd graag met een jongere generatie.

www.kaspadre.nl